Dolfijnvriendelijke visserij helpt niet

Hoewel er in de Stille Oceaan al bijna twintig jaar met dolfijnvriendelijke netten op tonijn wordt gevist, is de dolfijnstand er nog maar nauwelijks hersteld. Sommige wetenschappers vermoeden dat de dolfijnvriendelijke tonijnvangst zelf de comeback van de dolfijn verhindert. Maar ook veranderingen in het ecosysteem zouden een rol spelen.

Zowel tonijnen als dolfijnen jagen kleine vissen naar de oppervlakte van het water. Dit trekt de aandacht van hongerige zeevogels. Zodra de vissers dolfijnen en zeevogels in de gaten kregen, sloten zij met hun boten en netten de tonijn en de dolfijnen in. Deze vangsttechniek leverde veel tonijn op, maar had tragische gevolgen voor de dolfijn.

“Geschat wordt dat tegen het eind van de jaren zeventig er nog maar een kwart over was van de oorspronkelijke populatie van gevlekte en langsnuit dolfijnen,” aldus het magazine OneWorld. “Volgens de Amerikaanse milieuorganisatie Earth Island Institute zijn er maar liefst zeven miljoen dolfijnen in de netten van tonijnvissers gestorven.”

Gedwongen door de publieke opinie en een strengere Amerikaanse wetgeving, stapten de tonijnvissers in de Stille Oceaan over op dolfijnvriendelijke vangsttechnieken, waardoor de bijvangst van dolfijnen aanzienlijk is gereduceerd. Maar dat heeft tot nu toe niet geleid tot een heropbloei van het dolfijnenbestand.

Hoewel er bij de vangst zelf nog maar weinig dolfijnen omkomen, is de tonijnindustrie volgens marinebiologen nog steeds de boosdoener. “Bij de nieuwe vangsttechniek worden de dolfijnen nog steeds met speedboten achtervolgd', voeren ze aan. “Tijdens deze achtervolging raken de vrouwtjes hun jongen kwijt. Op hun eentje kunnen die jonge dieren onmogelijk overleven.”

Ze geven wel toegeven dat er meer onderzoek nodig is om die stelling te onderbouwen. Anderen stellen dat diverse factoren een rol kunnen spelen bij het wegblijven van de dolfijn, zoals veranderingen in het ecosysteem van de oceaan.